متاورس چیست؟

مفهومی از داستان های علمی تخیلی که بسیاری از افراد در صنعت فناوری آن را به عنوان جانشین اینترنت امروزی تصور میکنند، متاورس در این مرحله تنها یک چشم انداز است، اما شرکت های فناوری مانند فیس بوک و مایکروسافت قصد دارند آن را به محیطی برای بسیاری از فعالیت های آنلاین، از جمله کار، بازی، مطالعه و خرید تبدیل کنند. فیس بوک، شرکت آنقدر بر روی این تمرکز دارد که اعلام کرد نام خود را به Meta تغییر می دهد تا تلاش خود را برای تسلط بر این فضای مجازی رو به رشد برجسته کند. (و این تنها برندی نیست که به دنبال انجام این کار است.)

به‌طور خاص، متاورس، از دو کلمه “متا” به معنای متعالی و “ورس” بر گرفتع از کیهان است. نیل استفنسون، رمان‌نویس علمی تخیلی، این اصطلاح را در سال 1992 در رمان خود «برخورد برفی» ابداع کرد تا دنیای مجازی را توصیف کند که در آن قهرمان داستان، هیرو قهرمان، معاشرت می‌کند، خرید می‌کند و دشمنان دنیای واقعی را از طریق آواتار خود شکست می‌دهد. این مفهوم در واقع پیش از «سقوط برفی» بود، اما به عنوان «فضای سایبری» در رمان پیشگامانه ویلیام گیبسون «Neuromancer» در سال 1984 مطرح شده بود.

در حالی که متاورس می تواند چیزهای زیادی باشد، سه جنبه کلیدی آن وجود دارد: حضور، قابلیت همکاری و استانداردسازی. اولین عنصر حیاتی – حضور – احساس واقعی بودن در یک فضای مجازی با دیگران است. دهه‌ها تحقیق نشان داده است که این حس تجسم – که می‌تواند از طریق فناوری‌های واقعیت مجازی مانند نمایشگرهای روی سر به دست آید – کیفیت تعاملات آنلاین را بهبود می‌بخشد.

دوم، قابلیت همکاری به معنای امکان سفر یکپارچه بین فضاهای مجازی با همان دارایی های مجازی، مانند آواتارها و آیتم های دیجیتال، به عنوان مثال، ReadyPlayerMe به افراد اجازه می دهد تا آواتاری ایجاد کنند که بتوانند از آن در صدها دنیای مجازی مختلف، از جمله در جلسات Zoom از طریق برنامه هایی مانند Animize استفاده کنند. در عین حال، فناوری‌های مبتنی بر بلاک‌چین، مانند ارزهای دیجیتال و توکن‌های غیرمثلی ” Non-fungible token” می‌توانند انتقال کالاهای دیجیتال را از مرزهای مجازی تسهیل کنند.

در نهایت، استانداردسازی چیزی است که قابلیت همکاری پلتفرم‌ها و خدمات را در سراسر متاورس ممکن می‌سازد. مانند تمام فناوری‌های رسانه‌های جمعی – از ماشین چاپ گرفته تا پیام‌های متنی – استانداردهای فناوری مشترک برای پذیرش گسترده ضروری هستند. سازمان‌های بین‌المللی – مانند Open Metaverse Interoperability Group، که مأموریت آنها “پل زدن دنیای مجازی با طراحی و ترویج پروتکل‌هایی برای هویت، نمودارهای اجتماعی، موجودی و موارد دیگر است” – این استانداردها را تعریف می‌کنند.

اگر متاورس جانشین اینترنت شود، چیزهایی مانند اینکه چه کسی آن را می‌سازد و چگونه آن را می‌سازد، برای آینده اقتصاد و جامعه در کل بسیار مهم است. فیس‌بوک قصد دارد با سرمایه‌گذاری هنگفت در واقعیت مجازی نقشی پیشرویی در شکل‌دهی متاورس ایفا کند. مارک زاکربرگ، مدیر عامل فیس بوک در تابستان امسال در مصاحبه ای توضیح داد که از نظر او، متاورس پلتفرم های غیر همه جانبه مانند رسانه های اجتماعی امروزی، فناوری های رسانه های سه بعدی فراگیر مانند واقعیت مجازی، دور کاری و بازی را در بر میگیرد.

متاورس ممکن است روزی شبیه Oasis تخیلی پر زرق و برق ارنست کلین “Ready Player One” باشد، اما تا آن زمان، میتوانید به بازی هایی مانند Fortnite و Roblox، پلتفرم های رسانه های اجتماعی واقعیت مجازی مانند VRChat و AltspaceVR و محیط های کاری مجازی مانند Immersed، برای چشیدن غوطه وری همهجانبه در متاورس را تجربه کنید. از آنجایی که این فضاهای مجازی به هم نزدیک می‌شوند و به طور فزاینده‌ای قابل تعامل هستند، مراقب ظهور یک متاورز واقعاً منحصر به فرد باشید!