آلفا و بتا چیستند و ارتباط آنها با ریسک سرمایه گذاری کدام است؟
آلفا و بتا دو واحد رایج اندازه گیری ریسک سرمایه گذاری هستند و می توان از مفاهیم آلفا و بتا برای درک بهتر سرمایه گذاری استفاده کرد، ابتدا آلفا و بتا را بررسی می کنیم. سپس به این خواهیم پرداخت که چگونه یک سرمایه گذار ارزش گرا می تواند به این دو مفهوم سرمایه گذاری نزدیک شده و به سرمایه گذار بهتری تبدیل شود.
تفاوت بین آلفا و بتا
بتا یک معیار تاریخی برای سنجش نوسانات و نحوه حرکت یک دارایی (به عنوان مثال یک سهام، یک ETF یا پورتفولیو) را در مقابل یک معیار کلی بازار می باشد و آلفا یک معیار تاریخی از بازده سرمایه گذاری دارایی در مقایسه با بازده مورد انتظار با ریسک است.
آلفا به چه معناست؟
آلفا برای اندازه گیری عملکرد بر اساس ریسک تعدیل شده استفاده می شود. هدف این است که بدانیم آیا یک سرمایه‌گذار برای ریسکی که پذیرفته سود میبرد یا خیر، بازده یک سرمایه‌گذاری ممکن است بهتر از پیشبینی‌ها باشد، اما هنوز نتواند به هدف مورد نظر از ریسک نوسان برسد.
آلفای صفر به این معنی است که سرمایه گذاری دقیقاً بازده مناسبی را برای نوسانات به دست آورده است و آلفای بالای صفر به این معنی است که سرمایه‌گذاری سودی را به دست آورده است که بیش از ریسک نوسان پذیرفته شده بوده است. آلفای کمتر از صفر به این معنی است که سرمایه‌گذاری بازدهی به دست آورده است که ریسک نوسان پذیرفته شده را پوشش نداده است.
بر اساس تئوری مدرن پرتفولیو، اگر یک سرمایه‌گذاری دو برابر بی‌ثبات‌تر از معیار باشد، سرمایه‌گذار باید دو برابر بازدهی را برای پوشش ریسک نوسان اضافی دریافت کند. اگر یک سرمایه‌گذاری نسبت به معیار نوسانات کمتری داشته باشد، سرمایه‌گذار می‌تواند بازده کمتری نسبت به معیار دریافت کند و همچنان نسبت به میزان ریسک نوسانی که در نظر گرفته شده است، ایمن باشد.
بتا به چه معناست؟
بتای 1.0 دلالت بر یک همبستگی مثبت دارد (همبستگی جهت را اندازه گیری می کند، نه نوسانات را) که در آن دارایی در همان جهت و همان درصد معیار حرکت می کند. بتای 1- دلالت بر یک همبستگی منفی دارد که در آن دارایی در جهت مخالف حرکت می کند اما از نظر نوسان با معیار حرکت برابر است.
بتای صفر به معنی هیچ ارتباطی بین دارایی ها نیست. هر بتای بالای صفر دلالت بر یک همبستگی مثبت با نوسان دارد که با مقدار بالای صفر بیان شده است. هر بتای زیر صفر دلالت بر یک همبستگی منفی با نوسان دارد که با عددی کوچکتر از صفر بیان می شود. به عنوان مثال، بتای 2.0 یا -2.0 به معنای نوسان دو برابر معیار است. بتای 0.5 یا 0.5- دلالت بر نوسانات نیمی از معیار دارد. اینجا از کلمه “مطالعه” استفاده می شود زیرا بتا بر اساس داده‌های تاریخی است و همه ما می دانیم که داده‌های تاریخی بازگشت آتی را تضمین نمی کند.
مثال بتا و آلفا برای سهام
فرض کنید سهام شرکت XYZ دارای بازده سرمایه گذاری 12 درصد برای سال و بتای + 1.5 است. ایجا معیار ما S&P500 است که در طول دوره مورد نظر 10 درصد رشد داشته است. آیا این سرمایه گذاری خوبی است؟
بتای 1.5 دلالت بر نوسان 50 درصدی بیشتر از نوسانات معیار دارد. بنابراین، سهام باید 15 درصد بازدهی داشته باشد تا ریسک نوسان اضافی ناشی از مالکیت سرمایه‌گذاری با نوسان بالاتر را جبران کند. سهم فقط 12% بازده داشت. سه درصد کمتر از نرخ بازده مورد نیاز برای جبران ریسک اضافی، آلفا برای این سهام -3 بود و به ما می‌گوید که سرمایه‌گذاری خوبی نبود، حتی اگر بازدهی آن بالاتر از نوسانات معیار بوده باشد.
سلب مسئولیت: این مقاله فقط برای اهداف اطلاعاتی ارائه شده است و توصیه نمی شود به عنوان مشاوره حقوقی، مالیاتی، سرمایه گذاری، مالی یا سایر موارد مورد استفاده قرار گیرد.