جفری هینتون، محقق برجسته هوش مصنوعی AI که اخیراً گوگل را به دلیل نگرانی در مورد خطرات هوش مصنوعی ترک کرده، ابراز نگرانی کرد که این فناوری ممکن است به زودی از ظرفیت اطلاعاتی مغز انسان بهتر عمل کند و برخی از تهدیدات ناشی از این چت بات‌ها را “بسیار ترسناک” نامید.
به نظر هینتون این چت ربات‌ها می توانند به تنهایی یاد بگیرند و تخصص خود را به اشتراک بگذارند. این بدان معنی است که هر دانش جدیدی که توسط یک نسخه به دست آید به طور خودکار در کل گروه توزیع می شود و این ربات‌های گفتگو را قادر می‌سازد تا دانشی بسیار فراتر از ظرفیت هر فرد را جمع‌آوری کنند.
در ادامه این نگرانی‌ها را عمیق‌تر بررسی کرده و درک کنیم که چقدر از این نگرانی‌ها در دنیای مجازی مشترک است.
سطح فناوری امروز چقدر است؟
یک درک کلی وجود دارد که هوش مصنوعی به احتمال زیاد در چند دهه آینده فوق هوشمند خواهد شد. اما در وضعیت فعلی، هوش مصنوعی صرفا یک ابزار است و توانایی “فکر کردن” را ندارد. امروزه هر چت بات حجم زیادی از داده ها را به اعداد تبدیل می کند و ارقام مورد نیاز را در جواب پرسش برمی‌گرداند.
این می تواند مشکلات پیچیده و بد شکل را در رشته هایی مانند تشخیص تصویر، جستجوی فضای حالات ممکن، ساخت مدل، و پردازش زبان طبیعی را به شیوه‌ای منطقی آسان نماید.
در حال حاضر، هوش مصنوعی که زبان شما را تفسیر می کند، نمی تواند حرکات بعدی شما را پیش بینی کند. اینها دو برنامه مجزا خواهند بود و هوش مصنوعی، در حال حاضر شامل فرآیندهای شناختی عمومی نمی‌شود. ما آنقدر از یک مدل هوش مصنوعی پیشرفته که در داستان‌های علمی تخیلی به تصویر کشیده شده است فاصله داریم که حتی نمی‌دانیم توسعه یک هوش مصنوعی بسیار هوشمند شامل چه چیزهایی می باشد.
در حال حاضر، مدل‌های هوش مصنوعی موجود ما در شرایط خاص مسائل خاصی را مدیریت می‌کنند و آنها اساساً فقط مدل های آماری پیچیده‌ای هستند. اگرچه این فناوری بسیار مؤثر است، اما دلیلی وجود ندارد که باور کنیم ما در حال توسعه یک مدل هوش مصنوعی همه منظوره قدرتمندی می باشیم.
با این حال، این روزها سرمایه زیادی برای نزدیک شدن به یک هوش مصنوعی همه منظوره، چه در دانشگاه و چه در صنعت، صرف می شود، اما هنوز فناوری یک هوش مصنوعی همه منظوره‌ای وجود ندارد.
هوش مصنوعی امروزی قادر به حل معضلات اخلاقی نیست، چون مسائل اخلاقی عقلانی نیستند; آنها ذهنی و منحصر به فرد بوده که در مورد موضوع متفاوتی بحث می کنند. اگر به هوش مصنوعی گفته شود که همه افراد جمعیت X را در یک مکان خاص بِکُشَد در حالی که هیچ آسیبی به اعضای جمعیت Y وارد نشود، بدون تردید این کار را انجام می دهد زیرا اخلاق برای آن تعریف نشده است.
مشکل هوش مصنوعی امروزی
مشکل این رویکرد این است که تنها چیزی که ادراک ما را محدود می کند “یعنی محیط” را نادیده می گیرد. پیچیدگی جهان غیرقابل درک است. فقط به این دلیل که ما یک سیستم هوش مصنوعی بسیار تخصصی داریم به این معنی نیست که هوش مصنوعی در همه چیز متخصص خواهد بود.
این فرض ضمنی وجود دارد که اخلاق چیزی است که با باهوش‌تر شدن آن را از دست می‌دهیم، اما این هنوز خیلی دور از واقعیت است. در واقع، اخلاق یک حکمت رایج در بین ما است که همیشه در حال تکامل بوده و روشی برای مقابله با پیچیدگی‌های مسائل جهانی می باشد.
هوش مصنوعی در حال حاضر انگیزه‌های اقتصادی زیادی برای توسعه دارد و میلیاردها دلار برای تحقیقات در طیف گسترده‌ای از برنامه‌های هوشمند توسط سازمان‌های خصوصی و دولتی هزینه می‌شود، بنابراین می توان گفت که نا دیده گرفتن پیشرفت سریع در چند دهه آینده احمقانه خواهد بود.
با این حال، اکثر صنایع در حال حاضر بر روی هوش مصنوعی مورد نیاز آنها در یک راستای مشخصی متمرکز شده‌اند، که اغلب شامل ترکیب چندین هوش مصنوعی جداگانه با هم می باشد که هر کدام می توانند فقط یک کار خاصی را به خوبی انجام دهند و فراگیر نمی باشند.
سوال اصلی – هوش مصنوعی: خوب یا بد؟
توسعه هوش مصنوعی بسته به شرایط مختلف اغلب به عنوان تهدید و یا فرصت برای انسان ها تلقی می شود.
از یک طرف، نگرانی‌هایی در مورد خطرات احتمالی هوش مصنوعی وجود دارد، که این موارد شامل جابجایی و یا از دست دادن مشاغل، نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و امنیتی، سوگیری الگوریتمی “خطاهای سیستماتیک و قابل تکرار در یک سیستم کامپیوتری را توصیف می کند که نتایج -ناعادلانه- ایجاد می کند” و در نهایت امکان دارد که تمرکز قدرت در دست چند فرد یا سازمان قرار گیرد، بنابراین اگر این خطرات به درستی مدیریت نشوند، ممکن است اثرات شدیدی را برای مردم، جامعه و رفاه عمومی بشریت داشته باشند.
با این حال، نمی توان مزایای هوش مصنوعی را کم اهمیت دانست، زیرا این فناوری می‌تواند بهره‌وری را افزایش داده و نوآوری ایجاد کند، مراقبت‌های بهداشتی و روند رشد علم را پیش برده و نگرانی‌های اجتماعی دشوار را برطرف کند.
هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که استعدادهای انسان را تقویت کرده و کارهای یکنواخت را خودکار ساخته و به ما امکان قضاوت آگاهانه تری را بدهد و همچنین فرصت‌هایی برای پیشرفت در صنایع مختلف از جمله آموزش، حمل و نقل، کشاورزی و غیره را فراهم سازد.
سلب مسئولیت: این مقاله فقط برای اهداف اطلاعاتی ارائه شده است و توصیه نمی شود به عنوان مشاوره حقوقی، مالیاتی، سرمایه گذاری، مالی یا سایر موارد مورد استفاده قرار گیرد.